EKG (elektrokardiogram) to zapis czynności elektrycznej serca dostarczający wielu cennych informacji - na jego podstawie można określić rodzaj rytmu serca i jego częstotliwość, obecność i rodzaj zaburzeń rytmu (arytmii) i przewodzenia (bloki), obecność przerostu ścian komór, powiększenia przedsionków , obecność niedokrwienia serca i przebycie zawału serca. EKG to ciągle podstawowe badanie dodatkowe w kardiologii. Jest ono bezbolesne i bezpieczne, można je w razie potrzeby powtarzać , można je wykonywać u kobiet w ciąży i nie wymaga specjalnego przygotowania, za wyjątkiem odpoczynku przed samym badaniem.

ECHO SERCA (badanie echokardiograficzne) to nieinwazyjna metoda diagnostyczna wykorzystująca ultradźwięki w celu obrazowania serca i dużych naczyń. Badanie to pozwala wykryć wady wrodzone i nabyte, wady zastawkowe i wady przeciekowe (nieprawidłowe połączenie w obrębie serca lub pomiędzy dużymi naczyniami), zaburzenia funkcji serca wynikające z przebycia zawału serca, zapalenia mięśnia sercowego lub wynikające z pierwotnych chorób mięśnia sercowego – tzw. kardiomiopatii, pozwala ocenić wielkość jam serca i grubość ścian komór oraz ocenić ilość płynu w worku osierdziowym. Integralną częścią każdego badania echokardiograficznego jest badanie doplerowskie (Doppler spektralny i Doppler kolorowy ), oceniające przepływ krwi. Echo serca jest bezbolesne i bezpieczne, można je w razie potrzeby powtarzać , można je wykonywać u kobiet w ciąży i nie wymaga specjalnego przygotowania, za wyjątkiem odpoczynku przed samym badaniem.

 STRESS ECHO - ECHOKARDIOGRAFICZNA PRÓBA WYSILKOWA na cykloergometrze leżankowym (ESE) służy do diagnostyki choroby wieńcowej i oceny skuteczności leczenia inwazyjnego pacjentów z rozpoznaną już chorobą wieńcową oraz kwalifikacji chorych do zabiegów operacyjnych wysokiego ryzyka (najczęściej operacji naczyniowych). Test ten ma większą trafność diagnostyczną, zwłaszcza tzw. czułość (większa precyzja identyfikacji osób chorych – 88% w porównaniu z wartością 68% w klasycznym teście elektrokardiograficznym na bieżni ruchomej) i nieco wyższą swoistość (identyfikacja pacjentów zdrowych – 79% w porównaniu z wartością 77% w klasycznym teście ekg).
Wykonanie tego badania wiąże się z minimalnym ryzykiem powikłań. Warunkiem niezbędnym do uzyskania wiarygodnego wyniku badania jest tzw. dobre okno akustyczne, czyli budowa klatki piersiowej umożliwiająca uzyskanie czytelnych obrazów echokardiograficznych. Dodatkowo konieczna jest sprawność ruchowa. W razie braku tejże sprawności ruchowej, można wykonać inny rodzaj STRESS ECHO - echokardiograficzną próbę obciążeniową z użyciem środka farmakologicznego, najczęściej dobutaminy (tzw. PRÓBA DOBUTAMINOWA, DSE). Przed wykonaniem wszystkich testów obciążeniowych konieczne jest pozostanie na czczo (6 godzin).  

PRÓBA WYSIŁKOWA (elektrokardiograficzny test wysiłkowy na bieżni ruchomej) to metoda diagnostyczna służąca ocenie pracy serca w czasie marszu na bieżni ruchomej. W tym czasie zapisywane jest ekg i wykonywane są pomiary ciśnienia tętniczego. Badanie to w warunkach ambulatoryjnych wykonuje się w celu wykrycia (lub wykluczenia) i oceny stopnia zaawansowania choroby wieńcowej, oceny tolerancji wysiłku fizycznego, kwalifikacji do koronarografii, oceny pacjenta po wykonanej już wcześniej przezskórnej angioplastyce wieńcowej lub po operacji wszczepienia by-passów, rzadziej w celu kwalifikacji do operacji wymiany niesprawnej zastawki serca. Test wysiłkowy przeprowadzany jest na bieżni ruchomej, przy stopniowo narastającym obciążeniu (zwiększanie prędkości przesuwu taśmy i zwiększanie kąta nachylenia bieżni). Ważne jest przygotowanie się do testu : chory musi być na czczo (4 – 6 godzin od przyjęcia ostatniego posiłku) i powinien być ubrany w sposób zapewniający komfortowy marsz na bieżni, a przyjęcie stosowanych przewlekle przez pacjenta leków w dniu wykonania testu powinno być ustalone wcześniej z kardiologiem (decyzja uzależniona od celu badania).

Holter ekg (zapis ekg metodą Holtera) - to metoda zapisu cyfrowego czynności elektrycznej serca przez 24 godziny, pozwalająca na rozpoznanie zaburzeń rytmu i przewodzenia (bloki). Urządzenie rejestrujące przypinane jest do ciała pacjenta i łączone z przyklejonymi do klatki piersiowej elektrodami za pomocą kabli. Tak wykonany zapis analizowany jest przez lekarza.

 Holter ciśnieniowy (pomiar ciśnienia tętniczego metodą Holtera, ABPM) to sposób całodobowego pomiaru ciśnienia tętniczego w celu rozpoznania nadciśnienia białego fartucha (izolowane nadciśnienie gabinetowe), efektu białego fartucha (utrzymywania się podwyższonego ciśnienia w pomiarach gabinetowych pomimo leczenia i dobrej kontroli ciśnienia poza gabinetem), nadciśnienia zamaskowanego (izolowane nadciśnienie w pomiarach poza gabinetem), nadciśnienia opornego na leczenie, oceny nadciśnienia u ciężarnych i oceny nocnego spadku ciśnienia tętniczego. W trakcie badań holterowskich nie można się kąpać.